In mijn praktijk merk ik het elk jaar weer opnieuw. In augustus en september zijn de aanvragen voor begeleiding aanzienlijk hoger dan in de rest van het jaar. Hoe komt dat nu? Een vakantie zou toch wat ontspanning moeten brengen? Of is de zomervakantie het laatste duwtje?
Als stellen besluiten uit elkaar te gaan is er vaak al wat aan de hand. Eén van de twee (of beiden) heeft al een tijdje het gevoel dat het in de relatie niet goed zit. Soms wordt er met elkaar over gesproken maar vaak wordt er in stilzwijgen geleden. Omdat je niet zomaar een huwelijk beëindigt en er vaak ook nog kinderen bij betrokken zijn wordt zo'n beslissing vaak 'weggeduwd'. Daarnaast kan het ook voorkomen dat je de reden voor het uit elkaar groeien toeschrijft aan het drukke leven van baan, gezin en sociale contacten. Hierdoor is er weinig echte aandacht voor elkaar. "Een vakantie zal daar wel weer verandering inbrengen en jullie weer laten ontdekken wat je ook al weer mooi en lief aan de ander vond", dat is de gedachte. En daar komt dan vaak de teleurstelling. De vakantie kan leiden tot extra stress omdat je de hele dag op elkaars lip zit. Daarnaast zijn er weinig afleidingen van werk of sociale contacten. Ook de kinderen zijn er de hele dag zodat echte aandacht voor elkaar minder is dan gehoopt. Al met al kan een vakantie een bevestiging van je gevoelens zijn en bij thuiskomst wordt dan de moeilijke beslissing genomen om de scheiding bespreekbaar te maken. De vakantie was dan helaas het laatste duwtje?
Overweeg jij ook te gaan scheiden en heb je honderd vragen maar geen antwoorden? Download dan mijn e-book "Samen scheiden blijft persoonlijk". Hierin lees je alles over een echtscheiding en krijg je ook nog eens 33 tips waar je echt wat aan hebt.
